Maak je muziekkeuze met God!

Het is de genade van God, dat Jezus mij bevrijd heeft uit de klauwen van satan.
Hier volgt mijn verhaal:

In het begin dat ik naar houseparty's ging leek alles nog zo onschuldig en leuk, vrijheid en blijheid werd voorgespiegeld, dit wereldje van house dat trok mij wel, doen waar je zin in hebt, alles moet kunnen, geen wetten, geen regels, jij bent het die alles zelf bepaald (toen nog niet wetend dat dit een truc van satan was).
Ik werd één met hen, pillen slikken of het de normaalste zaak van de wereld was. Wat maakt het ook allemaal uit, kapot ga je toch wel.
Zo werd ook mijn mentaliteit. Er was een andere wereld voor mij open gegaan. Het leek alsof dit het echte leven was. Uit je dak gaan, vrijheid, werd je voorgespiegeld. Slecht was goed, de duisternis het licht, ga zo maar door.

Het verlangen om naar houseparty's te gaan werd steeds groter.
House begon mijn thuis te worden en alle andere dingen in het leven begonnen een tweede plaats te krijgen. Steeds weer wilde ik streven naar de kick waardoor ik meer ging slikken en gebruiken. Housers en dealers werden mijn vrienden.
Het ging me allemaal voor de wind en besloot zelf op party's te gaan dealen.
Voordat ik het wist zat ik er midden in, door de week bijkomen en in het weekend er weer tegen aan. Het was mijn leven geworden.
Ik sliep vaak nachten niet om maar door te kunnen gaan. In mij was nog steeds het verlangen naar meer aanwezig en dat bleef maar toenemen. Ik was intussen in contact gekomen met een organisatie die in xtc-pillen handelde.
De contacten waren goed. Het geld zou binnen stromen en mijn macht zou toenemen als ik er mee in zee zou gaan. Dit was het toppunt !
Ik kon krijgen waar ik naar gestreefd had ! Het werd me als het ware zo in de schoot geworpen. Mijn plannen waren anders dan die van hen en ik begon steeds duidelijker te doorzien wie zij in werkelijkheid waren.
Er werd van mij een definitief antwoord gevraagd.
Ik besloot hier niet in mee te gaan. Ik baalde steeds meer van dit leven en ik baalde vooral van mezelf.

Waar was ik nou mee bezig !
Mijn besluit stond vast om te kappen met deze organisatie. Steeds duidelijker werd ook mijn besef dat ik bezig was anderen te vernietigen. Wat was er nog over van die zogenaamde vrijheid en blijheid. Allemaal leugens, elkaar voor de gek houden.
Eén ding was zeker, in deze wereld voelde ik me niet meer thuis. Ik had berouw en spijt voor datgene waar ik ook aan had meegewerkt. Ik kon niets van een ander zeggen. Ik was zèlf de veroorzaker van dit hele gebeuren.
Ik vroeg mezelf dan ook af: "Is dit nu het leven, Karin ?" "Is dit nu wat je wilde ?"
Nee, ik wilde niet langer meer in onzekerheid en leugens leven.

Er moest meer zijn dan dit !
Nu had ik toch wel alles gezien. Ik wilde terug, maar ik ervaarde dat ik niet meer terug kon.Er was een onverklaarbare macht in mijn denkwereld die mij vasthield en mij niet wilde loslaten en waar ik zelf niet van los kon komen.
Ik probeerde er zelf met eigen kracht tegen te vechten, maar ervaarde dat die kracht sterker was dan mijn wil. Satan had mij vast en ik zat nog steeds aan hem gebonden.

Hoewel ik nog niets van God wist, schreeuwde ik het uit en riep om Zijn hulp.
Wat er toen gebeurde zal ik mijn leven lang niet vergeten. Nadat ik uitriep tot God, ervaarde ik Zijn aanwezigheid. God kwam mij te hulp. Ik ervaarde een diepe rust bij mij. Deze rust had ik daarvoor nooit gekend. Dit was mijn eerste contact met God.
Het was zo mooi. Hij bracht mijn handen samen en liet mij hierdoor zien dat Hij er voor mij was.

Ik was verward en snapte nog niet alles. Maar één ding wist ik. Dit was God.
Ik wilde mijn handen niet meer loslaten.
Ik wilde dit vasthouden, mijn verlangens om meer van Hem te weten. God zag de berg die ik zelf niet kon beklimmen. Ik had spijt, berouw, van wat ik allemaal gedaan had in mijn leven. Ik wilde meer van Hem weten. Ik wilde Hem leren kennen. God zag dit en bracht christenen op mijn pad. Ik ging met hen mee en tijdens een dienst sprak God tot mijn hart hoe ik Hem werkelijk kon leren kennen. Ik vroeg God om vergeving van mijn zonden en ik heb Jezus in mijn hart uitgenodigd. Ik heb Hem geaccepteerd als mijn Redder en Heere. Vanaf die dag wist ik dat ik goed zat. God had me daarvan overtuigd. Het is een machtig avontuur om met Jezus samen door het leven te gaan.
Sinds die tijd ervaar ik Zijn genade, die ik niet heb verdiend, maar toch gekregen heb.
Zijn liefde is niet te koop of te vinden in deze wereld.

Het echte leven begint bij Jezus.
Nu weet ik waar ik al die tijd naar verlangde. Jezus alleen kan dat vervullen. Dat is Zijn liefde, die ik niet meer wil loslaten.
Ik hou van Jezus en Hij is nu mijn beste Vriend. Nu weet ik pas wat echte liefde is.
Jezus is realiteit geworden in mijn leven.
Geen xtc, speed, coke, hasj of alcohol, nee, iets blijvends. Liefde, genade, vreugde en rust, die alleen Jezus je kan geven voor je geest ziel en lichaam. God veranderde mijn hart en ik ben nu opnieuw geboren door de genade van Jezus Christus.

Ik zal je vertellen: Zoek vervulling voor de leegte in jouw hart bij Jezus. Hij vervuld je met Zijn liefde wanneer je Hem uitnodigd om in je leven te komen. Hij heeft het beste met je voor. Hij is gekomen om te vervullen. Een vervulling die blijvend is.
Jezus zegt van Zichzelf:
"Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven"
En ik weet zeker dat dit zo is. Jezus ís de Weg, de Waarheid en het Leven.
Wat ik ook belangrijk vind om te vertellen, is het volgende:

Een paar weken voor mijn bekering was ik op een grote houseparty in Lelystad. Het was in 1993. Daar kreeg ik van een medewerker van Naar House een folder in mijn handen gedrukt, "Something for your mind", met het verzoek om deze thuis door te lezen.
Ik ben blij met jullie akties en wil jullie aanmoedigen hier vooral mee door te gaan.
God heeft mij hierdoor in contact gebracht met Stichting Naar House. Jullie werk is ontzettend belangrijk, blijf vooral ook doorgaan met bidden en evangeliseren, want het werpt zeker zijn vruchten af. Gods woord zal nimmer ledig wederkeren, waarvan ik een getuige mag zijn.

Bedankt voor jullie hulp en gebeden.
Ik wens jullie Gods zegen en voorspoed toe.

Tot ziens! Karin